ยังคงฝันถึงเธอเสมอ เพ้อว่าเราได้ควง
ยังคงคิดถึงเป็นประจำในคืนที่จันทร์เต็มดวง
ไล่ใครต่อใครออกไป คนที่ไม่คู่ควร
ไม่ให้เข้าใกล้เธอเกินไป กลัวเธอเสียใจ
แค่อยากเป็นคนที่คอยห่วงใย คนที่คอยเฝ้าดู
อยากจะพาเธอไปสุดทางและส่งที่หน้าประตู
ได้เท่านี้ก็ดีแค่ไหน ฉันก็รู้อยู่แก่ใจ
ทั้งที่รู้ว่ามันไม่ถูก ที่รั้งเธอไม่ให้ไป
กักกันทุกคนเอาไว้ ไม่ให้เธอคุยกับใคร
แม้ฉันไม่อยากจะกลายเป็นอะไรที่ไม่ภูมิใจ
แต่เมื่อเขาเข้ามา ฉันห้ามไม่ไหว
ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง เธอไม่เคยบอกให้เฝ้ารอ
ไม่มีวันได้ครอบครองแม้ว่าเราจะเห่าจะหอน
อ้อนวอนดาวทุกดวงให้เธอเก็บใจเอาไว้ก่อน
ขอพรว่าเธอจะให้อภัย
ที่ทำตัวเป็นเจ้าของแม้มีสิทธิ์แค่เพียงได้มอง
ไม่ใช่คนที่ใฝ่หาแล้วจะห่วงอะไรนักหนา
เพราะเธอเป็นดวงจันทร์ส่วนฉันก็เป็นแค่หมาป่า
ที่หลงลืมไปว่าไม่มีวัน ที่จะได้ครองดวงจันทร์
และหากวันใดที่เธอได้เจอคนที่เธอมีใจ
อย่าให้ฉันต้องเห็นได้ไหม ยังทำใจไม่ไหว
ที่จะปล่อยให้เขาได้พาเธอไป
ทั้งที่ฉันเป็นคนที่ยืนข้างๆ เธอ
ทั้งที่รู้ว่ามันไม่ถูก ที่รั้งเธอไม่ให้ไป
กักกันทุกคนเอาไว้ ไม่ให้เธอคุยกับใคร
แม้ฉันไม่อยากจะกลายเป็นอะไรที่ไม่ภูมิใจ
แต่เมื่อเขาเข้ามา ฉันห้ามไม่ไหว
ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง เธอไม่เคยบอกให้เฝ้ารอ
ไม่มีวันได้ครอบครองแม้ว่าเราจะเห่าจะหอน
อ้อนวอนดาวทุกดวงให้เธอเก็บใจเอาไว้ก่อน
ขอพรว่าเธอจะให้อภัย
ที่ทำตัวเป็นเจ้าของแม้มีสิทธิ์แค่เพียงได้มอง
ไม่ใช่คนที่ใฝ่หาแล้วจะห่วงอะไรนักหนา
เพราะเธอเป็นดวงจันทร์ส่วนฉันก็เป็นแค่หมาป่า
ที่หลงลืมไปว่าไม่มีวัน ที่จะได้ครองดวงจันทร์
ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง เธอไม่เคยบอกให้เฝ้ารอ
ไม่มีวันได้ครอบครองแม้ว่าเราจะเห่าจะหอน
อ้อนวอนดาวทุกดวงให้เธอเก็บใจเอาไว้ก่อน
ขอพรว่าเธอจะให้อภัย
ที่ทำตัวเป็นเจ้าของแม้มีสิทธิ์แค่เพียงได้มอง
ไม่ใช่คนที่ใฝ่หาแล้วจะห่วงอะไรนักหนา
เพราะเธอเป็นดวงจันทร์ส่วนฉันก็เป็นแค่หมาป่า
ที่หลงลืมไปว่าไม่มีวัน ที่จะได้ครองดวงจันทร์